Actueel

violiste Josje ter Haar over onze recente avonturen in Durham

vlnr: Josje, John, Job, Ruben en Richard Rijnvos

Goede plannen ontstaan meestal spontaan in de pauzes tussen je eigenlijke werkzaamheden. Hier zie je ons bijvoorbeeld taartjes eten in Durham, november 2012, tussen de bedrijven door van het Cage-festival waarin wij verschillende concerten speelden. In die week kwam het idee op om in 2013 een festival te houden met Ierse muziek. Fijne componisten genoeg uit dat land!  Bovenaan natuurlijk onze vereerde Gerald Barry. Maar ook Andrew Hamilton heeft geweldige muziek geschreven waar we ons publiek mee verblijd hebben.

Durham 2013 047

links Andrew Hamilton, rechts Gerald Barry

En inderdaad kwamen die twee componisten vorige week (29 november t/m 1 december) naar Durham voor het festival “Ceol Nua”, Iers voor “Nieuwe Muziek”.

Het Smith Quartet, pianiste Noriko Kawai en het Ives Ensemble speelden in de Palace Green van de University Music School drie concerten met muziek van Gerald Barry, Kevin Volans, Donnacha Dennehy, Andrew Hamilton, Dave Flynn, Deirdre Gribbin,  Garrett Sholdice, en Eric Egan.

Toen we Gerald Barry leerden kennen, zo’n 20 jaar geleden, waren we altijd een beetje bang voor hem. Zijn muziek is altijd extreem virtuoos en zijn tempi altijd aan de bovengrens van wat je kunt spelen. Ik herinner me repetities in een lokaaltje in Huddersfield waar we urenlang met hem aan het werk waren, steeds moest het over, de metronoom in de aanslag want hij wilde het tempo tot op het streepje nauwkeurig. Hebben wij intussen zoveel bijgeleerd, of is hij milder geworden? Misschien wel allebei, in ieder geval was hij in de wolken met ons, en bij de repetitie vlogen de kwinkslagen over en weer!

Durham 2013 044

Gerald Barry en Ives Ensemble

Eric Egan, die zich tot nu toe voornamelijk als Noor geprofileerd had (we kenden hem als assistent van Richard Rijnvos aan de universiteit, waar hij tegenwoordig werkt als Teaching Fellow), blijkt ook half Iers te zijn. Daarom speelden we de première van zijn Through the Embers waarbij toevalsoperaties gebruikt werden, geheel in de geest van het ensemble. En we aan de klankschalen moesten:

Durham 2013 034

vlnr: Esther, Eric Egan, Ruben en Rik

Als het Ives Ensemble in Durham is, mogen we ook altijd onze educatieve kant laten zien bij de workshops voor compositiestudenten onder leiding van Richard Rijnvos. Dit (vierde) jaar waren er acht stukken voor verschillende bezettingen. Aan elk stuk hebben we een uur besteed, met aan het eind steeds een provisorische opname. De studenten, die trouwens ook trouw naar onze concerten komen, gaan zo met een duidelijk resultaat naar huis. Voor ons heel intensief, maar afwisselend en bevredigend werk.

Nu we er vier keer geweest zijn voel ik me helemaal thuis in Durham. Maar voor John Snijders, onze pianist en artistiek leider, is Durham nu echt zijn thuis: hij is vorig jaar begonnen als Reader in Music Performance aan de universiteit en hij woont hier sinds september. Gelukkig voor het Ives Ensemble is het maar een uurtje vliegen!

Josje ter Haar

 

 

Ives tijdens opening Stedelijk Museum

We openen het culturele seizoen op spectaculaire wijze met een optreden tijdens de opening van het vernieuwde Stedelijk Museum op zaterdag 22 september en een concert met muziek van Aldo Clementi en videokunst van Marcel Duchamp in de prachtige kerk De Duif op zondag 23 september, beide in Amsterdam. De opening van het Stedelijk is helaas alleen op uitnodiging bij te wonen, maar het concert in De Duif is voor iedereen toegankelijk voor slechts 5 Euro!

Stedelijk Museum: mix van moderne muziek in het bijzijn van de koningin

Na een verbouwing van 8 jaar heropent het Stedelijk Museum weer voor het publiek. Op zaterdag 22 september vindt de officiële opening plaats in het bijzijn van koningin Beatrix. Het Ives Ensemble speelt die dag een tweetal programma’s met muziek van mensen die een relatie hebben met de collectie van het Stedelijk, zoals Marcel Duchamp en John Cage, en andere componisten die een band hebben met het ensemble en/of met beeldende kunst.

Dit concert is alleen bij te wonen op uitnodiging van het Stedelijk Museum. De feestelijke opening wordt op zaterdag 22 september wel live door de AVRO en de NOS uitgezonden. Klik hier voor meer informatie.

Lees hier meer

22 SEP in De Duif: muziek van Aldo Clementi en video van Marcel Duchamp

In 2012 speelt het Ives Ensemble op zes zondagen muziek van belangrijke naoorlogse componisten in de prachtige kerk De Duif in Amsterdam. Bij ieder concert is (video)kunst van gerenommeerde hedendaagse kunstenaars te zien.

Op zondag 23 september spelen we voor de vierde keer in De Duif. Met deze keer zes werken van Aldo Clementi en films van o.a. Marcel Duchamp. Toegang is slechts 5 Euro!

Lees hier meer

 

De nieuwe website Muziek Van Nu heeft ons concert opgenomen in haar agenda. En dit is wat ze schrijft:

“Carola Bauckholt, geboren in 1959, is een van de origineelste Duitse componisten van dit moment. Ze combineerde haar werk bij het Theater am Marienplatz in Krefeld met een studie in Keulen bij Mauricio Kagel en richtte de muziekuitgeverij Thürmchen met het gelijknamige ensemble op. Trefwoorden: theatermuziek, filmmuziek, wonderlijke klanken, humor, lichtheid. Op het programma van het Ives Ensemble onder meer een nieuw werk dat geschreven is in opdracht van het ensemble en filmmuziek bij een dada-film uit 1928, waarin Hindemith en Milhaud belaagd worden door rondvliegende bolhoeden (www.youtube.com/watch?v=eohvr9j-1G8). Het concert wordt live uitgezonden door de VPRO op Radio 4, maar ja, dan zie je weer niks van die film. Dus toch er maar heen! Oja, er is ook een inleiding op het foyerdeck, om 19.15 uur. Aad van Nieuwkerk.”

(via 19 april: Maak kennis met Bauckholts muziek | MuziekvanNu)

Beeld van de repetitie in Felix Meritis voor vanavond.

Programma Best of Show

Vanavond spelen we weer in Felix Meritis, in onze serie Nieuws van het Front. Dit keer heet ons programma ‘Best of Show’. Het Ives Ensemble heeft in de loop der jaren nauwe banden opgebouwd met een aantal bijzondere componisten.

Van een vijftal van hen is een van hun meest bijzondere werken te horen in dit programma van louter tophits. Ook van de naamgever van het ensemble klinkt een van zijn meest extreme stukken, zijn String Quartet Nr.2.

Wanneer je je aanmeldt op Facebook betaal je slechts 10 euro. Vooraf vanaf 7 uur is er soep voor 5 euro, en een inleidend gesprek tussen oprichter van het Ives Ensemble John Snijders en muziekprogrammeur Juha van ‘t Zelfde.

Luister nu alvast naar 5 van de 6 werken via Soundcloud.

Programma:

Christopher Fox (1955) / Straight lines in broken times (1992), voor klarinet, viool & piano

Morton Feldman (1926 – 1987) / Instruments 1 (1974), voor fluit, hobo, trombone, slagwerk & celesta

Gerald Barry (1952) / Quintet (1995), voor althobo, (bas)klarinet, piano, cello & contrabas

pauze

Aldo Clementi (1925 – 2011) / Impromptu (1989), voor klarinet, 2 violen, altviool & cello

Clarence Barlow (1945) / 1981 (1981), voor viool, cello & piano

Charles Ives (1874 – 1954) /String Quartet Nr.2 (1907 – 1913), voor 2 violen, altviool & cello
– Discussions (Andante moderato – Andante con spirito – Adagio molto)
– Arguments (Allegro con spirito)
– The Call of the Mountains (Adagio – Andante – Adagio)

Download hier het volledige programmaboek in pdf.

Gerald Barry ‘Quintet’

Het Quintet werd geschreven in 1994 en in première gebracht op het Almeida Festival in Londen in 1995. Het bestaat uit één ononderbroken deel opgebouwd uit negen secties. (G.B.)

Gerald Barry werd geboren in County Clare, Ierland in 1952. Hij studeerde orgel bij Piet Kee en compositie bij Mauricio Kagel en Karlheinz Stockhausen. In 1979 kreeg hij bekendheid met zijn radicale ensemblewerken “_______” en “Ø”. Veel van zijn werk komt direct voort uit zijn opera’s The Intelligence Park (première in 1990 in het Almeida Festival, Londen) en The Triumph of Beauty and Deceit, geschreven in opdracht van Channel 4 Television en uitgezonden in 1995.

De laatste jaren heeft Barry vooral veel kamermuziek gescheven zoals 1998 voor strijkkwartet, In the Asylum voor piano trio, en Six Marches for String Quartet. In opdracht van het Ives Ensemble componeerde hij in 1996 Piano Quartet no. 2 en in 2003 L’Agitation des Observateurs, Le Tremblement des Voyeurs voor trompet en ensemble. In 2004 ging zijn opera The Bitter Tears of Petra von Kant (naar het gelijknamige toneelstuk van Rainer Werner Fassbinder) in première in het festival van Aldeburgh. In opdracht van Radio France schreef hij in 2007 speciaal voor de Canadese sopraan Barbara Hannigan de eenakter La plus Forte, op tekst van August Strindberg. In 2011 ging zijn vierde opera in première in Los Angeles, “The Importance of being Ernest”.

Clarence Barlow ‘1981’

De muziek van elk van de drie instrumenten is statistisch afgeleid van de corresponderende partijen van elk van de volgende drie pianotrio’s: La Chasse in C (1788) van Muzio Clementi (in één deel), Trio no. 2 in F (1847) van Robert Schumann (eerste deel) en Trio in a (1914) van Maurice Ravel. De stukken beginnen gelijktijdig en eindigen veertig seconden na elkaar in de bovenstaande volgorde. Onderstaand diagram laat de compositorische structuur van het werk zien: de drie instrumenten zijn symbolen in hun respectievelijke spiralen. Aan het begin (het midden van de diagram) zijn de drie verschijningsvororiginele trio’s elk met 33% vertegenwoordigd. De afstand van elk instrument ten opzichte van de hoekpunten C (Clementi) S (Schumann) en R (Ravel) is omgekeerd evenredig tot de aanwezigheid van de muziek van de betreffende componist.

Clarence Albertson Barlow werd geboren op 27 december 1945 in Calcutta, India. Hij begon met componeren op elfjarige leeftijd en behaalde in 1965 zowel een diploma van Trinity College of Music, Londen als een graad in natuurwetenschappen aan de universiteit van Calcutta. Hij studeerde electronische muziek en compositie aan de Musikhochschule in Keulen tussen 1968 en 1973 bij Bernd Alois Zimmermann en Karlheinz Stockhausen. Van 1966-1968 doceerde hij aan de Calcutta School of Music, van 1982-1994 bij de Ferienkurse für neue Musik in Darmstadt en van 1984 tot 2005 computermuziek aan de Hochschule für Musik in Keulen. Van 1990 tot 1994 was hij artistiek directeur van het Instituut voor Sonologie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag alwaar hij van 1994 tot 2006 ook compositie en sonologie doceerde. Sinds 2006 is hij Corwin Professor aan de University of California in Santa Barbara. Hij heeft sinds 1971 vele experimenten gedaan op het gebied van metrum en tonaliteit en was de mede-oprichter van GIMIK: Initiative Musik und Informatik Köln.

Maak kennis met de zakelijk leider: Anneke Oele

Ter kennismaking met de leden van het Ives Ensemble stelt Juha van ‘t Zelfde enkele vragen. Deze keer zakelijk leider Anneke Oele.

Zakelijk leider van het IE Anneke Oele

Bezoekers van het Ives Ensemble komen je altijd en overal tegen, maar misschien niet iedereen weet precies wie je bent. Zou je je misschien kort willen voorstellen voor het grote publiek?

Ik ben Anneke Oele, geboren in Geldrop, opgegroeid in Friesland, om precies te zijn in Drachten. Voel me dus erg Fries, heb veel gezeild en geschaatst en HBS A gehaald. Daarna via omzwervingen in Groningen terecht gekomen waar ik een jaar of 8 politiek actief ben geweest (PvdA) en kunstgeschiedenis heb gestudeerd. Na mijn studie ben ik 8 jaar conservator hedendaagse kunst in het Gemeentemuseum Arnhem (nu MMKA) geweest, daarna 10 jaar galeriehouder in Amsterdam (galerie Espace, galerie Oele) en vervolgens heb ik 10 jaar bij Amsterdam RAI gewerkt, waarvan 7 jaar als directeur Art Amsterdam (voorheen KunstRAI). Ik wandel graag, ga nog liever op reis en dan het liefst naar New York. En dan breng ik veel tijd door met zingen (op amateurniveau) in het oratoriumkoor KCOVAmsterdam, waarmee we twee keer per jaar optreden in het Concertgebouw in Amsterdam.

Hoe ben je eigenlijk bij het Ives Ensemble terecht gekomen?

Na 32 jaar beeldende kunst vond ik het tijd worden om eens iets in de (nieuwe) muziek te gaan doen, mijn tweede passie. Toevalligerwijs stond precies op het goede moment een advertentie op Cultuurnet waarin een zakelijk leider voor het Ives Ensemble werd gevraagd en ik heb gewoon gesolliciteerd. Ik neem aan dankzij de belangstelling van John (Snijders, artistiek leider van het Ensemble) voor beeldende kunst en mijn verleden bij Art Amsterdam, ben ik aangenomen. Het ensemble wilde al langer de combinatie met beeldende kunst in de (speel)praktijk brengen.

Hoe ziet een normale werkweek er voor jou ongeveer uit?

Dat is moeilijk te zeggen. Het werk van een zakelijk leider kan op allerlei manieren worden opgevat. Je kan zeggen: de zakelijk leider maakt de artistieke wensen van de artistiek leider mogelijk en zorgt ervoor dat het ensemble niet failliet gaat. Ik zorg voor begrotingen, overzichten, zorg ervoor dat rekeningen betaald worden. De door de artistiek leider voorgestelde programma’s worden door de zakelijk leider aan de zalen in het land aangeboden. De onderhandelingen met de programmeurs van de zalen worden door de zakelijk leider gedaan. De subsidie aanvragen worden geschreven door de zakelijk leider en voor het inhoudelijk deel door de artistiek leider. De afgelopen maanden zijn we daar dan ook heel druk mee bezig. Een groot deel van het werk zal de komende tijd bestaan uit de zoeken naar fondsen voor aanvullende gelden en de aanvragen bij die fondsen.

Ander belangrijk deel is de marketing en publiciteit. Samen met Non-fiction zorgen we voor een actieve online marketing (vooral gedaan door Non-fiction). Deze succesvolle samenwerking is na een analyse in het eerste jaar tot stand gekomen. Behalve al deze zaken zie ik het vooral als mijn taak veel te coördineren en te zorgen dat iedereen op de hoogte is en dat de praktische zaken op tijd gebeuren. Interne organisatie, contact van de spelers met de directie onderling, contact van directie en spelers met bestuur reken ik ook tot mijn taak. Teveel om op te noemen dus en iedere week is weer anders, afhankelijk van wat er speelt.

Merk je veel overeenkomsten tussen de wereld van de beeldende kunst en de muziek? En ook verschillen?

Belangrijkste verschil is dat een Ensemble deel uitmaakt van podiumkunsten. Er is een voorstelling en die voorstelling is uniek. Er is geen object om als resultaat te verkopen. In de beeldende kunst is er altijd een commercieel moment, iets om mee naar huis te nemen, of het nu een origineel of een afbeelding is. Dat veroorzaakt een enorm verschil in de beleving en in de praktijk. Er zijn dus eigenlijk weinig overeenkomsten, behalve misschien tussen componisten en beeldend kunstenaars. Beide creëren iets dat nog niet eerder bestond. Net als kunstenaars zijn goede musici natuurlijk wel gericht op perfectie in de uitvoering. De musici van het Ives Ensemble kennen weinig grenzen in hun ambitie om de muziek op zijn allerbest naar voren te brengen. Daar bewonder ik ze zeer om. Misschien omdat ze heel intensief moeten samenspelen zijn ze zonder uitzondering verschrikkelijk aardig.

Het mooiste stuk dat ik tot nu toe van ze hoorde is de 2e sonate voor viool en piano van Charles Ives. Het wordt op 25 november a.s. weer uitgevoerd in onze serie in De Duif.



Anneke reist graag, en met name naar New York

Hoe gaat het met het Ives Ensemble dit seizoen?

Het gaat heel erg goed met het Ives Ensemble. Na een jaar van voorbereiding begint de nieuwe koers langzaam vorm te krijgen. De online marketing (blog, facebook, nieuwe website, email nieuwsbrief) levert veel nieuwe belangstellenden op, we spelen in series die we zelf geëntameerd hebben in sfeervolle zalen zoals Felix Meritis en De Duif. Het is inspirerend om te zien dat er hernieuwde belangstelling is voor componisten als Morton Feldman en John Cage. Jonge mensen hebben blijkbaar behoefte aan bezinning in deze hectische tijd. We dragen daar graag aan bij.

Wat zijn je grootste uitdagingen in de rest van het jaar, en hoe zie je die tegemoet?

Natuurlijk is de grootste uitdaging de subsidie aanvragen zo te schrijven dat we toegezegd krijgen wat we zouden willen. Daarnaast is het zaak te zorgen dat we al dit jaar genoeg publieke en particuliere fondsen vinden om een voortbestaan van het Ensemble na 2013 mogelijk te maken.

Aankomende zondag spelen jullie in De Duif. Wat zou je de lezers die nog twijfelen willen meegeven om ze over de streep te trekken?

De sfeer in de kerk is zo bijzonder dat dat al een reden is om te komen. Belangrijker nog: de combinatie van de videofilms met het werk van John Cage is alleen op dit moment te ervaren, iets dat je daarna niet zo vaak meer meemaakt.

En dan de kennismaking met 6 leden van het Ives Ensemble, en met het werk van John Cage. Ik zou zeggen, wie niet Music for… in het museumweekend in het Stedelijk Museum in 2010 heeft meegemaakt, heeft een herkansing die niet gemist mag worden. En de entree van 5 euro is natuurlijk het doorslaggevende argument.

Videoverslag mini-tournee Engeland

Rik Andriessen, fluitist en productieleider van het Ives Ensemble, maakte een korte compilatie van de mini-tournee die we van 14 t/m 17 februari 2012 door Engeland maakten. Op uitnodiging van de afdelingen compositie van de universiteiten van Durham en Newcastle verzorgden we componisten-workshops en een drietal concerten.

14 december: Muziekgebouw aan ’t IJ

Hoe klinkt het kunstwerk?

WO 14 DECEMBER 2011 / 20:15 / GROTE ZAAL / MUZIEKGEBOUW AAN ‘T IJ

Door alle eeuwen heen hebben componisten werk geschreven dat is gebaseerd op andere kunstwerken. Niet alleen literatuur maar ook schilderkunst blijkt een dankbare bron van inspiratie. Het Ives Ensemble laat in dit programma horen hoe de werken van dichters, beeldhouwers, schilders en andere kunstenaars direct leiden tot composities.

De werken van Rihm, Feldman, Andriessen en anderen op dit programma zijn uiteenlopend en bijzonder. Net als de sculpturen, gedichten, tapijten, performances en schilderijen die de directe aanleiding voor hun ontstaan zijn geweest.

Zo baseerde Andrew Toovey zijn stuk op de performance Ja, Ja, Ja, Ja, Ja, Nee, Nee, Nee, Nee, Nee van Joseph Beuys.

Wolfgan Rihm schreef zijn compositie met een sculptuur van Kurt Kocherscheidt in gedachten.

PROGRAMMA

Wolfgang Rihm – Kolchis

Morton Feldman – Spring of Chosroes 

Louis Andriessen – Tuin van Eros 

David Young – A Leaf from the Book of Cities – Cooling in a Garden of the Torrid Zone (Nederlandse première) 

Andrew Toovey – Ja, Ja, Ja, Ja, Ja, Nee, Nee, Nee, Nee, Nee 

Fabio Nieder – Sogno 10 lunedì gennaio 1892 in una casa molte gente musiche son entrato a casa (Nederlandse première) 

Met medewerking van studenten van de afdeling Kunst, Media en Technologie van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU).

Klik hier voor het Facebook-event

Joseph Beuys