2x aanklikken voor grote versie
2x aanklikken voor grote versie
Vorige maand zagen wij ons geconfronteerd met een ingrijpend besluit van het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Niet alleen bleek het AFK een voor het Ives Ensemble cruciale aanvraag voor structurele ondersteuning voor de Kunstenplanperiode 2017-2020 af te wijzen, tevens liet het Fonds deze afwijzing gepaard gaan met een grotendeels negatief oordeel over het artistiek en zakelijk functioneren van het IE en de band van het ensemble met Amsterdam.
Alhoewel wij ons beslist niet boven kritiek verheven voelen, herkennen wij ons nauwelijks in dit oordeel. Het IE heeft de afgelopen 4 jaar gedraaid op een naar alle maatstaven bescheiden structurele subsidie van de gemeente Amsterdam en daarmee vele succesvolle optredens gerealiseerd. Deze kenmerkten zich door een grote variëteit in opzet, uitwerking en bespeelde podia, en droegen steeds de onverwisselbare IE-signatuur. Tegelijkertijd werd er geïnvesteerd in het consolideren en versterken van band met de hoofdstad: er werd nauw samengewerkt met vertrouwde podia als het Muziekgebouw aan ’t IJ en Stedelijk Museum, en er werden nieuwe banden gesmeed met Orgelpark en Castrum Peregrini. Voor het komende Kunstenplan komen daar nog samenwerkingsverbanden en te plannen projecten met onder andere het Conservatorium van Amsterdam en de Oude Kerk bij. Resultaat: concrete en vaak langjarige afspraken. Het komend seizoen monden deze bijvoorbeeld uit in spannende projecten als De optocht, op tekst van Toon Tellegen en muziek van Piet-Jan van Rossum, en Nevenwerk, een programma met nieuw werk van Richard Rijnvos. Het zijn producties die een passende omlijsting moeten vormen voor ons 30-jarig bestaan dit jaar.
Voor het vieren van een feestje is er echter geen reden, want het is nu juist het bestaan van het IE dat met deze ontwikkelingen in gevaar is. Alhoewel wij met relatief weinig middelen toekunnen, is voor het goed functioneren van onze organisatie een meerjarig budget voor kantoor en programmering noodzakelijk. Deze gelden vallen per januari 2017 weg. Hoe nu verder is de grote vraag. Momenteel stellen wij alles in het werk om het merendeel van de op stapel staande projecten alsnog te realiseren. Daarnaast bezinnen wij ons op een beroepsprocedure en verdere acties. Daarin zullen de podia ongetwijfeld een rol spelen, zij worden als direct belanghebbenden evenzeer getroffen. Maar bovenal is het de luisteraar die de verschraling zal gaan merken. Het metier van de hedendaagse muziek – en zeker de serieuze en meer contemplatieve variant die wij vertegenwoordigen – staat al jaren onder druk en kalft met het huidige beleid nog verder af. Een beleid waarvan niet alleen wij, maar ook een gewaardeerd collega als het Nieuw Ensemble slachtoffer dreigt te worden. Wij vinden dat dit tij gekeerd moet worden. Over ontwikkelingen en eventuele acties in dit kader houden wij u op deze plaats en Facebook op de hoogte.
Op 12 april 2015 speelden we in het World New Music Festival in het Muziekgebouw aan ’t IJ Amsterdam onder meer Olson III van Terry Riley, samen met het fantastische koor Exaudi uit de UK.
Terry Riley (zittend in rode jas) bij een repetitie van het ensemble met Exaudi op zijn werk Olson III.
Op zondagmiddag 19 april vindt in Castrum Peregrini Amsterdam de feestelijke opening van de eerste editie van de New Ears Salon plaats. In dit nieuwe initiatief van het Ives Ensemble komen beeldende kunst en muziek op bijzondere wijze samen. Per saloneditie komt een toonaangevend beeldend kunstenaar tot een expositie van eigen werk. In deze expositie speelt het ensemble vervolgens een concertprogramma dat in overleg met de kunstenaar tot stand gekomen is. Het daarmee gestarte gesprek tussen kunstenaar en ensemble, en in bredere zin tussen makers en disciplines, wordt in de salon voortgezet. De bezoekers zijn van harte uitgenodigd hieraan deel te nemen. Het idee is een ruimte voor kunst, makers en publiek te creëren, waarin de afstand tot atelier en podium verdwijnt en een inspirerende uitwisseling tussen de aanwezigen vanzelfsprekend is.
In de eerste editie van de New Ears Salon staat beeldend kunstenaar Sarah van Sonsbeeck centraal. In deze PDF is uitgebreid te lezen over het bijzondere programma dat zij met ons heeft samengesteld. Daarin ook alle praktische informatie en een vooraankondiging van salonedities 2 & 3.
Vanwege het beperkte aantal plaatsen raden wij u nadrukkelijk aan vooraf te reserveren. Dat kunt u doen door ons een email te sturen. Een telefoontje is natuurlijk ook mogelijk.
New Ears Salon - editie 1 met Sarah van Sonsbeeck
19 april 2015, aanvangstijd 15:00
Castrum Peregrini Herengracht 401 Amsterdam
entreeprijs: €45 inclusief hapjes en drankjes
Sarah van Sonsbeeck – Silent Cup (2011)
Op zondag 19 januari spelen we de hele dag muziek van onze naamgever, Charles Ives, in het Muziekgebouw aan ’t IJ. Speciale gast tijdens die dag is componist Louis Andriessen, die in gesprek gaat met Tracy Metz (journalist en directeur van het John Adams Institute) over de betekenis van Ives’ muziek en de invloed die het heeft gehad op zijn eigen werk. Hij droeg zelfs een compositie op aan Ives.
Louis Andriessen te gast bij TV-programma De Wereld Draait Door.
Zijn compositie Anachronie I (uit 1966-67), een stuk voor orkest waarin hij verschillende compositietechnieken en soorten (pop)muziek verwerkte, heeft Andriessen opgedragen aan Charles Ives.
Volgens hem was zijn Amerikaanse collega, die werd geboren in 1874:
“the first composer for whom musical style was not synonymous with personality” en “one of the few composers who found music more interesting than himself.”
In de aantekeningen die hij bij de compositie maakte benadrukt Andriessen de belangrijke rol die Ives speelde voor de ontwikkeling van klassieke muziek door o.a. verschillende muziekstijlen te mengen, zonder er een karikatuur van te maken:
“He wrote twelve tone music long before Schoenberg, breaking the laws which Schoenberg had yet to formulate. Unfamiliar with the European tradition of elitist music, he made use of brass bands, choirs and popular hymns without caricaturing them, as rich musical sources in a totality of musical events for the first musical reality in the history of music.”
Helaas kunnen we op deze plek de betreffende muziek van Louis Andriessen niet laten horen, maar tijdens de Ives-marathon op 19 januari is dat zeker wel mogelijk.
–
Klik hier voor het volledige programma van de Ives-marathon en voor kaarten.
Louis Andriessen op bezoek tijdens een repetitie van het Ives Ensemble
Gabriel Lester in zijn film ‘The Big One’ uit 2011
We starten het nieuwe jaar in vliegende vaart met concerten in Tilburg en Den Bosch en een Ives-marathon in Amsterdam. Deze marathon op 19 januari in het Muziekgebouw aan ’t IJ duurt de hele dag en begint in de (onverwarmde) laad- & losruimte met een ‘opwekkende hymnedienst’ door perfomancekunstenaar Gabriël Lester, geïnspireerd op een Amerikaanse kerkdienst uit de tijd van Ives. (meer…)
vlnr: Josje, John, Job, Ruben en Richard Rijnvos
Goede plannen ontstaan meestal spontaan in de pauzes tussen je eigenlijke werkzaamheden. Hier zie je ons bijvoorbeeld taartjes eten in Durham, november 2012, tussen de bedrijven door van het Cage-festival waarin wij verschillende concerten speelden. In die week kwam het idee op om in 2013 een festival te houden met Ierse muziek. Fijne componisten genoeg uit dat land! Bovenaan natuurlijk onze vereerde Gerald Barry. Maar ook Andrew Hamilton heeft geweldige muziek geschreven waar we ons publiek mee verblijd hebben.
links Andrew Hamilton, rechts Gerald Barry
En inderdaad kwamen die twee componisten vorige week (29 november t/m 1 december) naar Durham voor het festival “Ceol Nua”, Iers voor “Nieuwe Muziek”.
Het Smith Quartet, pianiste Noriko Kawai en het Ives Ensemble speelden in de Palace Green van de University Music School drie concerten met muziek van Gerald Barry, Kevin Volans, Donnacha Dennehy, Andrew Hamilton, Dave Flynn, Deirdre Gribbin, Garrett Sholdice, en Eric Egan.
Toen we Gerald Barry leerden kennen, zo’n 20 jaar geleden, waren we altijd een beetje bang voor hem. Zijn muziek is altijd extreem virtuoos en zijn tempi altijd aan de bovengrens van wat je kunt spelen. Ik herinner me repetities in een lokaaltje in Huddersfield waar we urenlang met hem aan het werk waren, steeds moest het over, de metronoom in de aanslag want hij wilde het tempo tot op het streepje nauwkeurig. Hebben wij intussen zoveel bijgeleerd, of is hij milder geworden? Misschien wel allebei, in ieder geval was hij in de wolken met ons, en bij de repetitie vlogen de kwinkslagen over en weer!
Gerald Barry en Ives Ensemble
Eric Egan, die zich tot nu toe voornamelijk als Noor geprofileerd had (we kenden hem als assistent van Richard Rijnvos aan de universiteit, waar hij tegenwoordig werkt als Teaching Fellow), blijkt ook half Iers te zijn. Daarom speelden we de première van zijn Through the Embers waarbij toevalsoperaties gebruikt werden, geheel in de geest van het ensemble. En we aan de klankschalen moesten:
vlnr: Esther, Eric Egan, Ruben en Rik
Als het Ives Ensemble in Durham is, mogen we ook altijd onze educatieve kant laten zien bij de workshops voor compositiestudenten onder leiding van Richard Rijnvos. Dit (vierde) jaar waren er acht stukken voor verschillende bezettingen. Aan elk stuk hebben we een uur besteed, met aan het eind steeds een provisorische opname. De studenten, die trouwens ook trouw naar onze concerten komen, gaan zo met een duidelijk resultaat naar huis. Voor ons heel intensief, maar afwisselend en bevredigend werk.
Nu we er vier keer geweest zijn voel ik me helemaal thuis in Durham. Maar voor John Snijders, onze pianist en artistiek leider, is Durham nu echt zijn thuis: hij is vorig jaar begonnen als Reader in Music Performance aan de universiteit en hij woont hier sinds september. Gelukkig voor het Ives Ensemble is het maar een uurtje vliegen!
Josje ter Haar
Amerikaanse postzegel uit 1997 met de afbeelding van Charles Ives
Op zondag 19 november spelen we de hele dag (klik hier voor kaarten) muziek van de eigenzinnige naamgever van het Ives Ensemble, Charles Ives. Maar wie was deze Amerikaanse componist eigenlijk? En hoe belangrijk is was en is hij voor het ensemble? (meer…)