Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: Josje ter Haar
Wat is je eerste herinnering aan muziek?
Mijn ouders hadden platen met volksmuziek (singeltjes met Le Chant du Monde) maar ook klassieke. Een van de eerste was de 7e Beethoven, er bestaat zelfs nog een bandje waar je mij als 3- of 4-jarige ‘s avonds in bed de inleiding van het 1e deel hoort neuriën..
Welk(e) instrument(en) bespeel je?
Onder de flamboyantboom achter ons huis op Curacao vroegen onze ouders welk instrument we wilden gaan bespelen. Job hoefde geen seconde na te denken over de cello (cellisten worden niet gemaakt, die zijn zo geboren) en toen hobbelde ik maar achter hem aan met de viool. Wel wist ik 3 jaar later op m’n 12e al helemaal zeker dat ik violist van beroep zou worden. Nee, nooit spijt gehad!
Welk stuk of welke componist speel je het liefst?
John Snijders weet als artistiek leider altijd feilloos het interessantste en noodzakelijkste repertoire te vinden. Hij heeft zichzelf helemaal gevormd als muziek- en kunstkenner en ik kan bijna blind varen op zijn keuzes. Soms moet je even slikken als je een ingewikkelde gebruiksaanwijzing krijgt bij een stuk, of een berg noten in korte tijd moet leren! Maar hoe dichter bij het concert, hoe blijer ik word bij het vooruitzicht van zo’n nieuw programma. Ik duik helemaal in het stuk dat op de lessenaar staat en dat is dan op dat moment mijn absolute lievelingsstuk.
Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?
Een enkele keer speel ik weleens met andere ensembles of groepen, en dan realiseer ik me pas hoeveel we hebben opgebouwd samen in de afgelopen 20, 25 jaar. We zijn gewend om samen de problemen van nieuw repertoire te benoemen en naar oplossingen te zoeken. We hebben aan een half woord genoeg, zodat er tijdens de repetities over buitenmuzikale zaken vurig gepraat en hartelijk gelachen kan worden. Maar er zijn in de nieuwe muziek niet veel mensen zó gewetensvol met de tekst bezig als wij.
Waar lig je wakker van?
Slapen is één van de dingen die ik het beste kan, maar ik kan slecht tegen koffie en ik hou er zo van… koffie thuis uit mijn van Job geërfde opgekalefaterde Rancilio.. of urban coffee uit een kartonnen beker.. oh wat heerlijk. En dan ‘s avonds klaar wakker in bed…