Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: JanWillem van der Ham.

Wat is je eerste herinnering aan muziek?

De eerste keer die ik me herinner dat muziek een grote indruk maakte was toen ik een jaar of elf was. Bij een vriendje hoorde ik een stuk waar aan het eind grote knallen klonken die ik geweldig vond. Het heeft daarna nog lang geduurd voor ik er achter kwam dat dat het einde was van “the boxer” van Simon & Garfunkel.

Welk(e) instrument(en) bespeel je?

Ik speel altsaxofoon, fagot en contrafagot

Welk stuk of welke componist speel je het liefst?

Ik speel met veel plezier muziek van Bach tot Léhar, van Schönberg tot Cage, van Ellington tot vrije improvisatie.

Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?

Ik speel graag in het Ives Ensemble vanwege het repertoire, de inzet waarmee het wordt uitgevoerd en de medemusici.

Waar lig je wakker van?

Ik slaap altijd goed.

28/10/2011 - Categorieën: Uncategorized

Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: Hans Petra

Wat is je eerste herinnering aan muziek?

Het speeldoosje uit mijn kinderkamer (ik heb het nog), een wiegeliedje. Later, met mijn hoofd vlak voor de grote Philips buizenradio in mijn ouderlijk huis, Bach, Mozart, the Beatles. ‘s Zondags Gregoriaans in de kerk. Op lange autoritten, wanneer ik tegen de zijruit leun, in het suizen van de lucht aan de buitenkant allerlei gehoorde en ook ongehoorde muziek.

Welk(e) instrument(en) bespeel je?

In het Ives Ensemble bespeel ik de klarinetten, van klein tot groot.

Welk stuk of welke componist speel je het liefst?

Ik kan niet kiezen, wil niet kiezen, en hoef gelukkig ook niet te kiezen.

Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?

De spelers van het Ives Ensemble zijn stuk voor stuk klankkunstenaars. Hun toewijding, intelligentie, vreugde, concentratie, werklust, liefde, precisie en energie zijn voor mij een bron van inspiratie. Ondanks een over vele jaren opgebouwde expertise in het spelen van nieuwe muziek, zijn ze in staat telkens onbevangen, als voor het eerst, een partituur binnenstebuiten te keren, op zoek naar de beste manier om de bedoelingen van de componist te verklanken. Daarin ligt voor mij de essentie van het musiceren, en daarom vind ik het een plezier en een eer om van dit gezelschap deel uit te maken.

Waar lig je wakker van?

De realiteit verandert voortdurend, en wij mensen verdragen verandering slecht. Tegelijkertijd beschikken we over geweldige capaciteiten om door verandering onze wereld te verbeteren.

Ik geloof dat in dit tijdsgewricht mensen vaak ondergeschikt worden gemaakt aan economie, aan geld. Daarom raken belangrijke zaken beschadigd, zoals zorg voor elkaar, zorg voor onze wereld, ontwikkeling, onderwijs, kunst en cultuur, sociale samenhang en (durf ik het schrijven?) naastenliefde. Ik geloof ook dat het tij zal keren. Daarom lig ik zelden wakker.

17/10/2011 - Categorieën: Uncategorized

Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: Emma Breedveld

Wat is je eerste herinnering aan muziek?

Ik heb veel flarden herinneringen aan muziek, bijvoorbeeld dat ik op de kleuterschool zong met de klas en we tegelijk een kringdans deden, geweldig leuk. Muziek herinner ik me altijd als deel van het samenzijn; samen zingen, spelen, dansen, doen.

Welk(e) instrument(en) bespeel je?

Viool! Altviool speel ik ook, vind ik ook leuk, vooral door de mogelijkheid een andere rol in een ensemble te vervullen, qua timbre ligt de viool me beter.

Welk stuk of welke componist speel je het liefst?

Sommige muziek herorganiseert al spelende mijn hersenen, muziek van Bach bijvoorbeeld, dat is een lekker gevoel, daarom speel ik graag en vaak zijn Sonates en Partita’s.

Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?

Het is een steengoed ensemble! Ik kan met zoveel plezier naar mijn collega’s luisteren, om daar een deel van te zijn is zeer bevredigend.

Waar lig je wakker van?

Helaas van zeer veel. Dingen die ik vergeten ben te doen, geluiden, maar ook de ontlading na een concert; alles is goed gegaan, en dan moet ik zo nodig ’s nachts in mijn halfslaap alles of nog ’s goed repeteren.

26/09/2011 - Categorieën: Uncategorized

Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: Ruben Sanderse

Ruben Sanderse

Wat is je eerste herinnering aan muziek?

Als 6-jarige deede ik mee aan een kerstspel, waarin de ouvertüre Wilhelm Tell van Rossini werd gebruikt. Ik raakte al snel zo verzot op dit stuk dat ik thuis met mijn hoofd tussen 2 boxen op de grond lag om te luisteren, vele malen achter elkaar. Als ik mijn moeder moet geloven, werd ik zelfs nijdig als er te hard werd gepraat in de kamer…

Welk(e) instrument(en) bespeel je?

Op de lagere school hield een klasgenoot een spreekbeurt over de viool van zijn moeder. Toen ik thuiskwam deelde ik mijn ouders mee dat ik violist werd. Dit werd natuurlijk eerst met enig ongeloof ontvangen ( daarvoor waren boer en brandweerman favoriet meen ik me te herinneren ), maar sindsdien is dat niet meer veranderd. Vanaf mijn tiende, toen ik met vioollessen begon ben ik in een rechte lijn naar mijn conservatoriumexamen viool gevaren. Na dit examen heb ik de viool verruild voor de altviool. Ik ben ook, stapsgewijs, barokalt gaan spelen, en via die weg bij de Viola d’Amore terecht gekomen. Ik heb ook wel eens een Tenor in mijn handen, en éénmaal zelfs een Viola Pomposa, maar mijn echte instrumenten zijn toch de (barok-)altviool en de d’Amore.a

Welk stuk of welke componist speel je het liefst?

Daar kan ik geen antwoord op geven, de stijlen die ik speel liggen zover uiteen dat je daqt niet meer kan vergelijken. Als je met een stuk bezig bent, je daar helemaal instort, dan is dat op dat moment het mooiste stuk van de wereld, maar dat is dus erg subjectief. Wel zijn terugkerende favorieten bij mij Bach en Brahms, en ook Feldman is ieder keer weer een feest. Maar ja, dan komt er een Beethovenkwartet, een Händelopera of Straussliederen voorbij…

Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?

Het Ives Ensemble is met geen ander ensemble te vergelijken voor mij. We kennen elkaar al zo lang en zo goed, iedereen heeft zo lekker de ruimte om te doen en te zijn wat ie is en goed in is, er is zoveel onderling vertrouwen en respect. Dat schept een omgeving waarin je goed kan presteren. Het soort muziek dat wij spelen vraagt vaak het uiterste van de spelers, dat is een uitdaging. Zonder die veilige omgeving zou dat allemaal nooit lukken. Ik heb vaak dat ik tijdens een Ives-concert bij mezelf denk: een tijdje geleden dachten we allemaal dat dit niet kon, en nu zitten we hier en doen het gewoon, en het blijkt nog mooi te zijn ook!

Waar lig je wakker van?

Ik lig nergens echt wakker van, en over muzikale dingen al helemaal niet. Ik maak me wel ernstig zorgen over het politieke klimaat in Nederland, en misschien wel de wereld. Het prestatiegerichte denken dat de overhand krijgt, laat geen ruimte meer voor kunstzinnige ( en dus niet persé nuttige ) uitingen, en ook niet voor sociaal denken. Ik zie een direct verband tussen het wegsaneren van kunst en toenemend geweld op straat, dat komt uit dezelfde manier van denken voort. Het tempo en de agressie in deze omslag benauwen me.

21/09/2011 - Categorieën: Uncategorized