subsidieperikelen

Vorige maand zagen wij ons geconfronteerd met een ingrijpend besluit van het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Niet alleen bleek het AFK een voor het Ives Ensemble cruciale aanvraag voor structurele ondersteuning voor de Kunstenplanperiode 2017-2020 af te wijzen, tevens liet het Fonds deze afwijzing gepaard gaan met een grotendeels negatief oordeel over het artistiek en zakelijk functioneren van het IE en de band van het ensemble met Amsterdam.

Alhoewel wij ons beslist niet boven kritiek verheven voelen, herkennen wij ons nauwelijks in dit oordeel. Het IE heeft de afgelopen 4 jaar gedraaid op een naar alle maatstaven bescheiden structurele subsidie van de gemeente Amsterdam en daarmee vele succesvolle optredens gerealiseerd. Deze kenmerkten zich door een grote variëteit in opzet, uitwerking en bespeelde podia, en droegen steeds de onverwisselbare IE-signatuur. Tegelijkertijd werd er geïnvesteerd in het consolideren en versterken van band met de hoofdstad: er werd nauw samengewerkt met vertrouwde podia als het Muziekgebouw aan ’t IJ en Stedelijk Museum, en er werden nieuwe banden gesmeed met Orgelpark en Castrum Peregrini. Voor het komende Kunstenplan komen daar nog samenwerkingsverbanden en te plannen projecten met onder andere het Conservatorium van Amsterdam en de Oude Kerk bij. Resultaat: concrete en vaak langjarige afspraken. Het komend seizoen monden deze bijvoorbeeld uit in spannende projecten als De optocht, op tekst van Toon Tellegen en muziek van Piet-Jan van Rossum, en Nevenwerk, een programma met nieuw werk van Richard Rijnvos. Het zijn producties die een passende omlijsting moeten vormen voor ons 30-jarig bestaan dit jaar.

Voor het vieren van een feestje is er echter geen reden, want het is nu juist het bestaan van het IE dat met deze ontwikkelingen in gevaar is. Alhoewel wij met relatief weinig middelen toekunnen, is voor het goed functioneren van onze organisatie een meerjarig budget voor kantoor en programmering noodzakelijk. Deze gelden vallen per januari 2017 weg. Hoe nu verder is de grote vraag. Momenteel stellen wij alles in het werk om het merendeel van de op stapel staande projecten alsnog te realiseren. Daarnaast bezinnen wij ons op een beroepsprocedure en verdere acties. Daarin zullen de podia ongetwijfeld een rol spelen, zij worden als direct belanghebbenden evenzeer getroffen. Maar bovenal is het de luisteraar die de verschraling zal gaan merken. Het metier van de hedendaagse muziek – en zeker de serieuze en meer contemplatieve variant die wij vertegenwoordigen – staat al jaren onder druk en kalft met het huidige beleid nog verder af. Een beleid waarvan niet alleen wij, maar ook een gewaardeerd collega als het Nieuw Ensemble slachtoffer dreigt te worden. Wij vinden dat dit tij gekeerd moet worden. Over ontwikkelingen en eventuele acties in dit kader houden wij u op deze plaats en Facebook op de hoogte.