Vijf vragen aan leden van het Ives Ensemble ter kennismaking. Deze keer: Diederik Meijnckens. “Het Ives Ensemble is de meest hechte groep musici waarmee ik gewerkt heb.”
Wat is je eerste herinnering aan muziek?
Dat weet ik niet precies omdat muziek iets is dat voor mij altijd en overal aanwezig is. Kan een druppende waskraan zijn of de cadans van een trein, het vogeltje in de boom dat zingt. Mijn ouders hadden en hebben een grote collectie klassieke muziek opnames dus vóór mijn vierde levensjaar was het hele ijzeren repertoire wel langs gekomen, zeg maar. Ik geloof dat ik dit min of meer bewust wel allemaal heb opgeslagen.
Welk(e) instrument(en) bespeel je?
Na de platencollectie thuis in de kast kwam (bijna vanzelfsprekend) de vraag welk instrument ik wilde bespelen. Dat werd de cello. Heel af en toe op een onbewaakt moment ga ik nog wel eens achter een geleende cello zitten. Aan het eind van de middelbare school koos ik echt heel bewust voor de contrabas en heb ik de overstap gemaakt met het doel om naar het conservatorium te gaan. Hoewel de cello mij na aan het hart ligt, passen het karakter, de klankkleur en mogelijkheden van de contrabas mij beter.
Welk stuk of welke componist speel je het liefst?
Moeilijk te zeggen, ze hebben allemaal hun mooie dingen. Beethoven bijvoorbeeld heeft fantastische baslijnen in zijn symfonieën geschreven, Mozarts melodieën raken mij bijna altijd recht in het hart. En met name bij het Ives Ensemble zijn de baspartijen vaak totaal anders, soms zelfs zonder enige lage noot in de partij maar met veel flageoletten omdat componisten weten dat de contrabas daar erg veel mogelijkheden toe geeft. Heel uitdagend en vaak erg mooi geschreven. Een hele goede afwisseling om de musicerende geest soepel te houden!
Wat is er leuk aan het spelen in het Ives Ensemble?
Het Ives Ensemble voelt altijd als een gespreid bedje. Hoewel ik niet vanaf het prille begin erbij was, speel ik toch alweer een aantal jaartjes mee. Je voelt dat als je weer met elkaar gaat spelen, iedereen is op elkaar ingespeeld. Het is de meest hechte groep musici waar ik mee gewerkt heb met allemaal diezelfde drive om het beste te willen bereiken. Zonder uitzondering zijn het musici die op het podium risico’s durven nemen, op ontdekking willen gaan, uitdagingen aangaan. Ook los van de muziek een fijne groep mensen.
Waar lig je wakker van?
Als ik dat wist kon ik er wat aan doen…!